Een nieuwe beschermingsregeling voor KMO's in de Wet Betalingsachterstand
/Met de invoering van de wet betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties (kort: Wet Betalingsachterstand) gelden er sinds 7 augustus 2002 bijzondere regels over de termijn waarbinnen ondernemingen elkaar voor geleverde goederen of verstrekte diensten moeten betalen.
Recent heeft de wetgever deze regelgeving met de wet van 28 mei 2019 verstrengd om kleine en middelgrote ondernemingen (KMO’s) te beschermen die met grote ondernemingen contracteren. Hierna volgt een beknopt overzicht van de oude regeling in vergelijking met hoe de nieuwe er zal uitzien. De nieuwe beschermingsregeling is van toepassing op overeenkomsten gesloten vanaf 29 april 2020.
Oude regeling tot en met 28 april 2020
Indien er in hun contract geen betalingstermijn is vastgesteld, zijn ondernemingen verplicht om elkaar voor geleverde goederen of verstrekte diensten binnen 30 kalenderdagen te betalen;
Men kan in het contract vrij en zonder limiet een betalingstermijn overeenkomen, die ook langer dan 60 kalenderdagen kan zijn;
De goedkeuringsperiode die aan de betalingstermijn mag voorafgaan, bedraagt in principe niet meer dan 30 kalenderdagen, maar ook hier kan men een langere termijn overeenkomen;
Beide termijnen mogen niet onredelijk lang zijn, wat wordt beoordeeld door de rechter.
Nieuwe regeling vanaf 29 april 2020
Alle ondernemingen zijn nog steeds principieel verplicht om betalingen binnen 30 kalenderdagen te voldoen. Een langere betalingstermijn overeenkomen blijft mogelijk;
Bij contracten waarbij de schuldeiser een KMO is en de schuldenaar een grote onderneming, geldt thans een betalingstermijn van 60 kalenderdagen als absoluut plafond en limiet;
Bij contracten waarbij de schuldeiser een KMO is en de schuldenaar een grote onderneming, bedraagt de goedkeuringsperiode voortaan maximaal 30 kalenderdagen;
Contractuele bedingen die van deze limieten afwijken, zijn nietig;
Op overeenkomsten gesloten tussen KMO’s onderling, tussen grote ondernemingen onderling of waarbij de schuldeiser een grote onderneming is en de schuldenaar een KMO, blijft de oude regeling van toepassing.
Wat zijn KMO’s?
Kleine en middelgrote ondernemingen zijn ondernemingen die op het moment van de contractsluiting niet meer dan één van de volgende criteria overschrijden:
Jaargemiddelde ven het aantal werknemers: 50;
Jaaromzet, exclusief de btw: € 9.000.000,00;
Balanstotaal: € 4.500.000,00.
Er dient te worden benadrukt dat ook zelfstandigen-natuurlijke personen als KMO kunnen worden beschouwd, aangezien het begrip “onderneming” niet enkel betrekking heeft op vennootschappen.
Besluit
Met het bepalen van een uiterste goedkeurings- en betalingstermijn ten voordele van KMO’s poogt de wetgever komaf te maken met onredelijk lange betalingstermijnen. De vraag rijst of de wetgever met deze maatregel zijn doel voldoende verwezenlijkt en of hij hiermee niet met los kruit schiet. De maximaal toegelaten termijnen voor goedkeuring en betaling samen gerekend, maakt het voor grote ondernemingen immers nog steeds mogelijk om hun KMO-leveranciers pas na 90 kalenderdagen te betalen.
Heeft u verdere vragen omtrent betalingstermijnen, factuurvoorwaarden of andere contractuele aspecten? De werkgroep Verbintenissenrecht - bijzondere overeenkomsten - contracten staat voor u klaar.